Türkiye'nin en büyük sorunu olan üniversite mezunu işsizlerin sayısı her geçen gün katlanarak artıyor. Üniversite mezunu Gurbet Alabaş 300 lira yevmiye ile mevsimlik işçi olarak tarlada çalışıyor. Alabaş üniversite bitirip işsiz kalmasını, " Artık hep torpille işler yürüyor. 16 yıl okudum emeklerim hep çöp… Burada 300 TL’ye çalışmak zorundayım” ifadeleriyle anlattı.

Türkiye'de üniversite mezunu işsiz sayısı her geçen gün artıyor. Üniversite mezunu gençler gündelik işlerde ya da ağır şartlar altında çalışmaya mahkum hale gelmiş durumda Üniversite mezunu olan 27 Yaşındaki Gurbet Alabaş bu gençlerden sadece biri... Alabaş üniversiteden mezun olduktan sonra iş bulamadığı için mevsimlik işçi olarak tarlalarda günlük 300 liraya çalışıyor.

“300 TL'YE ÇALIŞMAK ZORUNDAYIM”

27 yaşındaki Gurbet Alabaş, üniversiteyi bitirmiş ancak şimdi işsiz. Ailesiyle birlikte günlük 300 TL yevmiyeye çalışıyor. Alabaş yaşadıklarını şöyle anlattı: “Burada çalışıyoruz ama hiçbir şeye yetmiyor. Kardeşlerim hepsi okulu bırakmak zorunda kaldılar. Ben 4 yıllık üniversite okudum ama kendi alanımda mesleğimi yapamıyorum. Çünkü artık hep torpille işler yürüyor. 16 yıl okudum emeklerim hep çöp…  Burada 300 TL'ye çalışmak zorundayım. Başarılı olmak artık bu devirde işe yaramıyor. Tarlada doğmuş insanım doğduğumdan beri tarlalardayım. Aileden 7 kişi çalışıyoruz. Günün 11 saati tarladayız. Çalışılmaktan gocunmuyorum ama kendi mesleğimi yapabildiğim bir iş isterdim.” https://tele1.com.tr/faik-oztrak-universiteli-issiz-sayisi-1-milyonun-uzerinde-625653/

“ÜNİVERSİTEYİ BİTİRDİ AMA BENİMLE ÇAPA YAPIYOR”

Baba Ahmet Alabaş içinde olduğu mağduriyeti şöyle anlatıyor: “Aslında ben Urfalıyım kışın burada kalıyorum. 300 TL yevmiye. Bir pazara git 500 lira etmez. Buradaki gençlerin haline bak kimi okulu bırakmış. Bunların bugün okulda olmaları lazım. Çocuklarım hep yarım bıraktı. Ekonomik sıkıntıdan dolayı okula gönderemedim çünkü; bakamıyorum kendime. Bütün ihtiyaçlarını karşılayacağım ki bu çocuk okuyacak. Yoksa arkadaşlarının yanında mahcup kalacak. Sadece bir kız çocuğumu okutabildim, 4 yıllık üniversiteyi bitirdi ama benimle 300 liraya çapa yapıyor. Bankacılığı bitirdi ama iş bulamadı. Atama yok bir şey yok. Atama var, başkasına var ama bize yok. Kimin hesabına nasıl geliyorsa öyle yapıyorlar. Sen tarlalarda ölmüşsün, eğitimsiz kalmışsın kimsenin umurunda değil. Ben 58 yaşında bir insanım bugüne kadar hep böyle yaşadık.”

“NE OKULUM VAR NE GENÇLİĞİM”

20 yaşındaki Mesul Körpe ise eğitim hayatını ortaokulda bırakmış. Ailesiyle birlikte soğan tarlasında çalışıyor. Körpe, “Ne okulum var ne gençliğim var. Hep inşaatta çalışıyorum” diyerek sitem ediyor. Mesul Körpe yaşadıklarını “10 yaşından beri buraya geldim. Ortaokulda bıraktım okulu. Mecbur kaldım, hatta sınava girdim sınavdan iyi puan da aldım. Biz normalde 6 ay çalışıp Urfa'ya gidiyorduk. Bu sene her şey pahalı olduğu için mecbur olarak burada kaldık. Babam okumama izin vermedi, mecbur kaldım tarlaya gelmek için. Ben bıraktım, kardeşlerim bıraktı” ifadeleriyle anlattı.