Mustafa Koçak’ın son sözleri yürek burktu

Adil yargılanma talebiyle başlattığı ölüm orucunun 297’nci gününde cezaevinde hayatını kaybeden Mustafa Koçak, ailesiyle yaptığı son görüşmede, “Çok zamanım yok” demişti.

Gizli tanık ifadesiyle tutuklanan ve ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılan Mustafa Koçak, adil yargılanma talebiyle başlattığı ölüm orucunun 297.gününde hayatını kaybetti.

Ölüm orucundaki Mustafa Koçak hayatını kaybetti

Koçak, tutuklu bulunduğu Kırıklar 1 No’lu T Tipi Kapalı Cezaevi’nde asilesiyle yaptığı son görüşmede, çok kötü olduğunu belirtmişti.

Ölüm orucundaki Grup Yorum üyesi Helin Bölek hayatını kaybetti

Koçak, ailesiyle telefonda en son dün görüştü. Alınan ses kaydında, Koçak ile ailesi arasında şu diyalog geçti:

‘ÇOK ZAMANIM YOK’

“Mustafa Koçak: Çok kötüyüm artık.

Kardeşi: Neyin var?

M.K: Ayaklarım kıpkırmızı oldu kan topladı. Tüm vücudum şişti, karnım falan hep şişti. İki gündür nefes alamıyorum artık.

K: Abi lütfen biraz dayan.

M.K: Çok zamanım yok. Nefes alamıyorum, kımıldayamıyorum artık.

K: Tamam ben hemen avukatları arayacağım. Gelecekler. Bütün her yeri zorluyoruz ama lütfen biraz daha dayan.

M.K: Nefes alamıyorum artık, kımıldayamıyorum. Belki Pazar günü telefona da çıkamam.

Babası: Mustafa nasılsın yavrum?

M.K: Baba çok kötüyüm.

Babası: Ben ölem ben

M.K: Nefes alamıyorum artık, karnım falan şiş. Çok ağrılarım var. Yatakta dönemiyorum bile. Yani bilmiyorum ne olur. 2 gündür öyleyim.

Babası: Dilekçelerden haber gelmedi mi?

M.K: Yok.

Annesi: Mustafam, Mustafam…

M.K: Anne, nefes alamıyorum.

Annesi: Ben senin nefesine kurban olurum yavrum, nefesine kurban olurum…

Babası: Seni çok seviyoruz. Mustafa Almanya’dakilerin yurt dışındakilerin çok çok selamı var sana.

M.K: Baba çok nefes alamıyorum.

Ailesi: Tamam sen konuşma, biz konuşalım. Bunlar Allah’ı tanımıyorlar ya. Allah korkusu yok bunlarda. Artık yeter. Kendimizi yakacağız. Vallahi yakacağım kendimi cezaevinin önünde. En son yapacağım bunu.

M.K: Yok

Babası: Yok diyorsun ama sen yok olup gidiyorsun. Gözümüzün önünde eriyorsun, görmüyoruz.

Annesi: Mustafa elin ayağın olurum, sana kurban olurum yavrum.

Babası: O nefesi biz vereceğiz sana.

M.K: Kapatıyorum.

Ailesi: Tamam kapat seni çok seviyoruz…”