Osmaniye'de deprem nedeniyle 85 yaşındaki yatalak şehit annesi Selver Bezik ve oğlu Salih Bezik, çadıra yerleşmek zorunda kaldı. Annesinin son günlerini çadırda geçirmesini istemeyen Salih Bezik, konteyner verilmemesine isyan etti. Bezik, "Herkes bizi kapıdan döndürdü. Öncelik şehit ailesinin, öncelik gazilerin deniliyordu, nerede? Çadır istedim daha önce, konteynerden önce çadır istedim, çadır bile verilmedi bana" dedi.
Van’ın Gürpınar ilçesinde 2004 yılında teröristlerle çıkan çatışmada şehit olan uzman Çavuş Ali Bezik’in 85 yaşındaki yatalak annesi Selver Bezik ve kardeşi Salih Bezik, Osmaniye’nin Düziçi ilçesinde depremde evlerinin hasar görmesi nedeniyle bahçede kurdukları çadırda yaşıyor. Salih Bezik, yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:"YÜZÜMÜZE BAKAN OLMADI"
"2004 yılı Van Gürpınar’da şehit olan uzman jandarma Ali Bezik’in kardeşiyim. Yaklaşık 19 yıl önce şehit düştü. Ondan sonra işte bu başımıza elim bir felaket geldi, deprem felaketi. Burada kamu kuruluşlarına ricada bulundum, annemin yatalak hasta olduğunu şehit anası olduğunu söyledim. Bir çadır yaptık kendi imkanlarımızla. Kendi imkanlarımızla yaptığımız çadırda bir sesimiz duyan arkadaşımız oldu okul arkadaşım. Bizi Gaziantep Üniversitesi Profesör Erdal Bay Bey ile tanıştırdı. Allah bin kere razı olsun geldiler, önce Prof. Dr. Erdal Bey annemin ilk kendi imkanlarımızla yaptığımız çadıra geldiler ama bunu onlar getirmeden önce Düziçi kamu kurumundan hepsinden istedim, vakıftan istedim. Kimse vakıf olmadı, yüzümüze bakan olmadı hep geri çevrildik. Bir çadır kurduk kendi imkanlarımızla bunu da Gaziantep Üniversitesi’nden Erdal Bey geldi gözü ile gördü, 'burada bir şehit annesi kalamaz' dedi. Allah razı olsun bir gün sonra bir çadır gönderdi, elimizi dahi sürmedik kendi elemanlarıyla geldi çadırı kurdurdu. https://tele1.com.tr/sehit-yusuf-atasin-vasiyeti-yurekleri-dagladi-710231/"HERKES BİZİ KAPIDAN DÖNDÜRDÜ"
Rahatlık konusunda, sağlık konusunda, hijyenik konusunda sıfırız. Bizim bir konteyner isteğimiz oldu, 'şahsa konteynır verilmiyor' dediler. Ben de dedim ki yani 'şahıs değil abi'. Düziçi’nde 56 tane toplam şehidimiz var, 33 tane gazimiz var. Eğer önce, hani her zaman diyorlardı ya öncelik şehit ailesinin, öncelik gazilerin deniliyordu, nerede? Ben soruyorum yani nerede? Herkes bizi kapıdan döndürdü, nerde? Çadır istedim daha önce, konteynerden önce çadır istedim, çadır bile vermedi bana. Şu an yetkililerden ben bu anneme yani yatalak, bir konteyner rica ediyorum. İçinde banyosu olan yani son günlerini Allah bilir, son günlerini rahat ettirmek istiyorum." Şehit annesi Selver Bezik ise, "Bakan yok, hastayım yatalak. Tutmuyor şu bileklerim şu ayaklarım ne tutmuyor. Temiz bir yer istiyorum. Gece soğuk oluyor gündüz sıcak oluyor" dedi.
