Hatay’da enkaz altında kalan Mehmet Beşerikli ve eşi Nilay Bulgurcu Beşerikli, altı ay sonra kızı Biray Beşerikli ve altı yaşındaki torunu Nazende Dila Açıkgöz’ün cansız bedenine ulaştı. Nilay Bulgurcu Beşerikli, "Bazı şeyler nimetmiş. Biz bunu anladık. Ağlayabilmek, cenazeni gömebilmek, onların ortaya çıkması, bunlar nimet olur mu?" dedi.
Merkez üssü Kahramanmaraş olan ve 11 ilde büyük yıkıma neden olan 6 Şubat tarihli 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremlerde en fazla hasar alan illerden Hatay’ın Antakya ilçesinde bulunan Rönesans Rezidans’ta 17 gün enkazın altında kalan Mehmet Beşerikli, kızı Biray Beşerikli ve altı yaşındaki torunu Nazende Dila Açıkgöz’ün cenazelerini bulabilmek için Adli Tıp Kurumu’ na DNA testi verdi. Geçici olarak Bursa'daki Gençlik Spor İl Müdürlüğü'ne ait misafirhaneye yerleşen Mehmet Beşerikli, 6 ay sonra, 4 Ağustos Cuma günü, beklediği haberi aldı. Cumhuriyet savcısı tarafından aranan Mehmet Beşerikli, kızı Biray Beşerikli ve torunu Nazende Dila Açıkgöz'ün mezarının belirlendiğini söyledi. Aile, aldıkları haberle birlikte, Hatay’a gitti. Gıyabi cenaze namazı kılıp, kızı ve torunu için dua eden Mehmet - Nilay Beşerikli, gelen acı habere sevindiklerini söyledi. Kızı Biray Beşerikli'nin Hatay Şehitler Mezarlığı'nda 915 numaralı mezara, torunu Nazende Dila Açıkgöz'ün ise 369 numaralı mezara defnedildiğini belirten Mehmet Beşerikli , deprem anını aklından çıkaramadığını söyleyerek, "O an bizim için kıyamet alameti gibi bir şeydi. Neye uğradığımızı şaşırdık. Ben de aynı olayı yaşadım. Dünyanın sonunun geldiğini düşündük. Bir an önce dursun diye dua ettim. Kelimeler kifayetsiz kalıyor. Eşimle birlikte evdeydik. Oğlum yeni evlendi, o kendi evindeydi. Kızım da sitedeydi. Kızıyla birlikte yaşıyordu. Biz, eşimle birlikte o anı yaşadık" dedi.“HABERİ ALINCA DONDUK KALDIK”
Kızı ve torununun mezarlarının bulunduğu an buruk bir sevinç yaşadığını belirten Mehmet Beşerikli, "Biz ilk hafta başvurumuzu yaptık. Çıkan cenazeleri de takip ediyorduk fakat ilk günlerde arama kurtarma ekipleri bize çıkan cenazeleri göstermediler. Hangi hastaneye gideceğimizi bilmiyoruz. Arkalarından gitsek, çıkan cenazeleri göremeyeceğiz. Onların takibini yapamayacağız. Ortam karışıktı. Her şey birbirine girdi. Biz de başvurumuzu yaptık. İlk hafta ben, ikinci hafta eşim DNA örneğini verdi. Aradan 6 ay geçti. Bizi 6 ay sonra cumhuriyet savcısı aradı. Kalbim yerinden fırlayacaktı, çok heyecanlıydım. DNA eşleşmesinin gerçekleştiğini, cenazelerin bulunduğunu söyledi. O an için dünyanın en mutlu insanıydım. Hem buruk sevinç hem üzüntü var. Hepsini bir arada yaşıyorum. Eşim de yanımdaydı, o da hareketsiz kaldı. Donduk kaldık. Birkaç gün sonra Adli Tıp Kurumu'ndan yüzde 99,9 kesinleşmiş sonuçları geldi. Bizim için gözümüz aydın diyorum. Darısı diğer depremzede kardeşlerimizin başına. Onlara inşallah umut oluruz. İnşallah onların da beklentileri sona erer" ifadelerini kullandı.'TORUNUMUN DOĞUM GÜNÜ'
Mezar yerlerinin belirlenmesinden 5 gün sonra, torununun doğum günü olduğunu söyleyen Mehmet Beşerikli, "Bugün torunumun doğum günüydü. Cennette meleklerle beraber kutluyordur. Kendisi hem şehit, hem melek. Bizim haberimizin olması 6 ay sürdü ama buna da şükür. 6 ay sabrettik, dua ettik. Çok mutluyum, çok huzurluyum. Hem buruk sevincim var hem üzüntüm var. En azından cenazelerimize kavuştuk. Darısı diğer depremzedelerin başına. Ayın 4'ünde haber geldikten sonra 6'sında kesin raporu aldık. Gıyabında eş, dost, akrabalarla cenaze namazlarını kıldık. Hatimlerini indirdik. Daha sonra oradan ayrıldık. Devletimizden Allah razı olsun. Bizden desteklerini esirgemeyen Bursa Gençlik Spor İl Müdürümüz Rahmi beyden Allah razı olsun. Çok teşekkür ediyoruz. Sürekli bizim arkamızda durdular" diye konuştu.“6 AYDIR ÜZÜNTÜMÜZÜ YAŞAYAMADIK”
Acılarının hala taze olduğunu dile getiren anne Nilay Bulgurcu Beşerikli ise duygularını şu sözlerle ifade etti: "Kayıp kızımızı ve torunumuzu çok şükür bulduk. İnşallah arafta olan bütün insanlar için umut olur. Bizi aradıkları zaman 'Size ne diyeceğimizi bilmiyoruz' diyorlar. Gözünüz aydın diyebilirsiniz. Biz 6 aydan beri üzüntümüzü yaşayamadık. İnancımıza sarılıyoruz, dua ediyoruz ama bize yerine ulaşmış gibi gelmiyor. 'Buradan da okusanız gider' diyorlar ama bize öyle gelmiyor. Şimdi en azından yerleri belli. Acımızı gömdüğümüz bir yer var. Dua edebiliyoruz. Çocukları bulup mezarlarının başına gittiğimizde, yüreğimiz genişledi. Somut acıya dokunabilmek, 'İşte buradalar. Artık yerleri belli' diyebilmek çok mühimmiş. Bazı şeyler nimetmiş. Biz bunu anladık. Ağlayabilmek, cenazeni gömebilmek, onların ortaya çıkması, bunlar nimet olur mu? Biz bir tek parmaklarına razıydık. Bir parmakları çıksın razıyız diyorduk. Acı bitmeyecek. Sırtımızda bir yük vardı, onu elimize aldık. Onla hayatımızı idame ettireceğiz. Rabbim bütün hayatını kaybedenlere rahmetiyle muamele eylesin." https://tele1.com.tr/depremlerin-6-ayinda-can-atalay-hataylilara-cezaevinden-seslendi-891973/
