Resmettiği kadına annesi ‘Allah buna can versin’ dedi, kadın karşısına çıktı

Yayın tarihi: 31 Ekim 2021 Pazar 4:31 pm - Güncelleme: 31 Ekim 2021 Pazar 4:31 pm

İranlı sanatçı Ahad Saadi, yıllar önce hayallerindeki kadını resmetti. Annesinin “Allah buna can versin” dediği tablodaki kadın resmine benzerliğiyle dikkat çeken Karamnezhad Saadi’nin karşısına çıktı.

Yıllar önce hayallerindeki kadını resmeden İranlı sanatçı Ahad Saadi, 2009’da düzenlediği sergide bu portreye benzerliğiyle dikkat çeken Parisa Karamnezhad ile yollarının kesişmesiyle başlayan aşk hikayelerini anlattı.

Çocukluk yaramazlığı sayesinde ‘Azarnegari’ adında yeni bir sanat dalı ortaya çıkaran İranlı sanatçı Ahad Saadi, annesinin evlilikle ilgili gelen baskıları üzerine yıllar önce hayallerindeki kadını resmederek, “Ben böyle birini istiyorum” demişti. Annesinin “Allah buna can versin, senin olsun” duası ardından portreye imzasını atan Saadi, 2009’da düzenlediği sergide bu eserine de yer verme kararı aldı. Kendisi gibi İran’ın önemli sanatçı Parisa Karamnezhad da sergiye katıldı. Portreye olan benzerliğiyle dikkat çeken Karamnezhad, başta Saadi olmak üzere salondaki birçok kişiyi şaşkına çevirdi.

SERGİDEN BİR BUÇUK YIL SONRA İLİŞKİLERİ BAŞLADI

İlk görüşte aşık olan ve heyecanını gizleyemeyen Saadi, uzun süren uğraşlar sonucu Karamnezhad’a ulaştı. Sputnik’te yer alan habere göre, sergiden bir buçuk yıl sonra başlayan ilişkilerini evlilikle taçlandıran ikili, sıra dışı aşk hikayelerini anlattı. Kendisi gibi İranlı sanatçı Parisa Karamnezhad ile aşk hikayelerini anlatan Azarnegari sanatçısı Ahad Saadi, annesinin özel hayatıyla ilgili soruları üzerine hayalindeki kadını resmetmeye karar verdiğini belirtti:

“Azarnegari’nin benim için en verimli nüktesi Parisa oldu. Bir gün bir kadın portresi çizmek istedim. Burada da gerçekten ruhumdan gelen bir kadın nasıl olur diye düşünerek yaptım. Bazen annem de sorardı, ‘Ahad’cığım bir arkadaşın, sevgilin var mı?’ diye. Ama ben aşka çok inanıyordum, gerçek bir aşka, güzel bir aşka. Bu portreyi yaptığım sırada annem atölyeye geldi, ‘Ahad bu ne kadar güzel bir kız, ne yapıyorsun?’ diye sordu. Ben de ‘İçimden gelen kız, böyle birini istiyorum. Gözleri böyle olsun, saçları böyle olsun’ dedim. Ve annem de ‘Çok güzel bir kız olmuş, Allah buna can versin, senin olsun’ dedi. Böylece bu tabloya bu cümleyle imza atılmış oldu.”