Türkiye Sakatlar Derneği (TSD) Muğla Şubesi, yersizlikten şikayetçi. TSD Muğla Şubesi Başkanı Elif Şenol, "Tüm dünyaya sözümüzü dinlettik lakin yerel yöneticilerimize derdimizi anlatamadık" diye dert yanıyor.
Türkiye'nin kanayan yaralarından biri de hiç şüphesiz engellilerin yaşamını kolaylaştıracak uygulamaların hayata geçirilmemesi. Siyasetin sadece seçim döneminde, bir de ilgili özel günlerde hatırladığı engelli bireyler ve aileleri için hayat her gün dünden daha zor bir hal alıyor.
Geçtiğimiz günlerde yaptıkları basın açıklaması ile yeni vergi düzenlenmesi ile ilgili görüş bildiren Türkiye Sakatlar Derneği, üyeleri için hayatı kolaylaştırma yolunda çalışmalarına devam ediyor.
Türkiye Sakatlar Derneği Muğla Şubesi Avrupa Birliği Sivil Düşün Programı desteği ile Hollanda'da bulunan engelli destek merkezlerini ziyaret etti.
HOLLANDA İLE İŞBİRLİĞİ
Beş gün boyunca Hollanda'nın iki büyük organizasyonu olan Aveleijn ve JP Van den Bent'e ait dört kurumu ziyaret eden TSD Muğla Şubesi, gündüz bakım merkezleri, evde bakım ve yatılı bakım konusunda Hollanda Modeli'nin nasıl işlediği konusunda bilgiler aldı.
0-18 yaş ve 18-50 yaş arası gündüz bakım merkezi ve evde bakım, yatılı hizmet veren bir kurumu ayrıca zihinsel engelli bireylerin istihdam edildiği Twenty Üniversitesi'ne bağlı havuzun kafe işletmesini yerinde inceledi.
Bu çalışmada amaç, ülkemizde ciddi eksikliği olan rehabilitasyon merkezlerinin iyi örneklerini incelemek ve bu örneklerden yola çıkarak yerelde ve Türkiye genelinde bu konuda bir çözüm geliştirmekti.
Yapılan çalışmalar hakkında görüşlerini paylaşan TSD Muğla Şubesi Başkanı Elif Şenol " Bu konuda bugüne kadar ne yazık ki ülkemizde iyi bir uygulama ile karşılaşmamız ve bu konuda sorumlu olan yerel yönetimlerin ve bakanlığın sorumluluklarını yerine getirmemesi bu çalışmayı yapmamıza neden oldu.Bu çalışma sonrası hazırlanacak olan rapor, yerel yönetimlere, yasa yapıcılara ve kamu kurumlarına sunularak bu konuda sorunun çözülmesi konusunda lobi faaliyetleri için zemin oluşturacak. Ayrıca kamu STK işbirliği ile bu sorunun acil çözümüne yönelik çalışmaları da tetikleyecektir.
Hollanda Modelinde bu merkezler sivil toplum kuruluşları tarafından hizmet veriyor. Bu merkezlerin hizmetlerini verebilmeleri için belediyeler, merkezi hükümet kaynak sağlıyor. Hizmet alan kişilerden de küçük bir katkı payı alınıyor. Bakın Hollanda'da bu bilgileri bizimle paylaşan yetkiliye "Peki hiçbir sosyal güvencesi ve geliri olmayan bir birey ne yapıyor?" dediğimde önce şaşkınlıkla "bu nasıl olur?" diye dünya üzerinde hiç mümkün olmayan bir şeyi dile getirdiğimi düşündüler ardından "Hollanda'da öyle bir birey yok" cevabını verdiler. Oysa Türkiye'de maalesef böyle bireylerimiz var.
ÖMÜR BOYU GÜVENCELİ FON
https://tele1.com.tr/bodrum-bitli-yorgan-ustune-alani-yok-1107933/
Sistem orada şöyle işliyor: Bakanlık tarafından engelli tanısını aldığınız andan itibaren size bir belge veriliyor. Daha sonra ihtiyaçlarınızın belirlenmesi için komisyonlara başvuruyorsunuz. O komisyon sizin ihtiyaçlarınızı belirliyor ve siz o belge ile size yönelik her türlü hizmetten yararlanıyorsunuz. Yani bizim ülkemizdeki gibi her ihtiyacınız için rapor çilesi çekmiyorsunuz. Ayrıca siz tanıyı aldığınız anda bir devlet fonuna giriyorsunuz. Bu fon sizin ömür boyu güvenceniz oluyor. Yani kısacası Hollanda'da engelli bireyler devlet güvencesinde.
Biz bu çalışmada sosyal devletin ve sosyal belediyeciliğin gerçek anlamda nasıl hizmet etmesi gerektiğini deneyimledik.
Bu ziyaret sonrasında "TSD Muğla Şubesi olarak bu kurumlar ile ortak ne gibi işbirlikleri yapabiliriz?" sorusuna yanıt oluşturacak çalışmalara başladık. Gerekli fonları araştırıyoruz ve bu konuda projelerimizi hayata geçirmek için sabırsızlanıyoruz.
Tabii biz, zihinsel engelliler ve özellikle otizm konusunda çalışmalarımızı yerelden, ulusala ve uluslararası alana taşırken , bu faaliyetler üzerinde çalışmalar yürütürken, iki defa Türkiye'yi Fransa Nice'de ve Polonya Krakow'da Dünya Otizm Kongresine katılarak ülkemizi temsil etmişken, Türkiye'nin ilk ve tek Otizmli Yetişkin Bireylerin Rehabilitasyon Hakları raporunu hazırlayarak BM Engelli Hakları ve Sağlık Hakları Komisyonları ile ve birçok uluslararası örgüt ile paylaşmamıza rağmen ne yazık ki hala Muğla Merkez'de bir çalışma ofisimiz yok. Yerel yönetime konu defalarca iletildi. Ancak yakın zamanda yardımcı olamayacaklarını ve beklememiz gerektiğini salık verdiler.
Üyelerimizi ağırlayabileceğimiz onlarla birlikte sosyalleşebileceğimiz onların dertlerini dinleyeceğimiz, çözüm için çalışacağımız bir yerimizin olmaması üzücü. Tüm dünyaya sözümüzü dinlettik lakin yerel yöneticilerimize derdimizi anlatamadık."