İstanbul Planlama Ajansı (İPA) Başkanı Buğra Gökce, İstanbul’da 2018-2024 döneminde ortalama satılık konut bedelinin yüzde 888, kira bedelinin yüzde 1025 arttığını duyurdu. Gökçe'nin verilerine göre İstanbul’da Beykoz, Sarıyer, Beşiktaş’taki ortalama satılık konut fiyatları Barselona’nın tüm bölgelerinden daha pahalı hale geldi.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne (İBB) bağlı İstanbul Planlama Ajansı Başkanı Dr. Buğra Gökce, sosyal medya hesabından İstanbul’daki satılık konut fiyatlarıyla ilgili çarpıcı veriler paylaşarak çözüm önerilerinde bulundu. Gökce’nin paylaştığı verilere göre Beykoz, Sarıyer, Beşiktaş, Kadıköy, Şile ve Bakırköy'deki ortalama satılık konut fiyatları Barcelona'da bir bölge hariç, diğer tüm bölgelerden daha pahalı.
https://tele1.com.tr/ipadan-yeni-arastirma-istanbulda-anne-olmak-bile-pahali-1064436/
Örneğin Bakırköy'de ortalama satılık konut fiyatı 10 milyon 300 bin iken aynı fiyata Barcelona Valles Oriental bölgesinde ev almak mümkün. Beşiktaş’ta ortalama konut fiyatı 15 milyon TL iken Barselona’nın Moianes bölgesinde ev fiyatı 13 milyon TL civarında.
KİRALAR DA DAHA PAHALI
Gökce, konut kiralarında da İstanbul'un birçok ilçesinin Barcelona'dan daha pahalı olduğuna dikkat çekerek “Örneğin Eyüpsultan'da ortalama konut kirası 25 bin 513 lira düzeyindeyken Barselona'nın Anoia, Bages ve Moianes bölgelerinde bu fiyata ev kiralamak mümkün” dedi.
ORTALAMA 22 BİN 535
İstanbul genelinde ortalama kira bedeli 22 bin 535 liraya çıkarken, Gökçe, 2018 - 2024 döneminde ortalama satılık konut bedelinin yüzde 888, kira bedelinin yüzde 1025 arttığını vurguladı.
'KONUT PİYASASI DENGESİNİ KAYBETTİ'
İstanbul'daki konut ve kira bedelinin Barcelona'yı geçecek noktaya gelmesinin uygulanan politikaların bir sonucu olduğunu belirten Gökce, “Türkiye'de konut piyasası dengesini kaybederken, vatandaşlarımız da uygun fiyatlı güvenli konut bulmakta zorlanıyor” dedi.
BU İŞİN ÇÖZÜMÜ NEDİR?
Gökce çözüm önerilerini şöyle sıraladı:
“Sosyal yardımlı sosyal konut, sosyal kiralık konut, mülk sosyal konut ve halk konut tipinde çeşitli seçeneklerle sosyal konut üretimi başlamalıdır. Sosyal konut üreten küçük, orta ve büyük üreticilere farklı vergi ve yükümlülükler getirilerek, özellikle küçük ve orta boy teşebbüslerin konut üretimi piyasasında sağlıklı bir şekilde yer alması sağlanmalıdır. Sosyal konut üreten ve inşaat malzemesi üretimi yapan teşebbüsler desteklenerek, yerli inşaat sanayisinin rekabet gücü arttırılmalıdır. Yabancılara vatandaşlık karşılığı konut satış uygulaması birçok dünya kentinde olduğu gibi konut piyasası dengeye oturana kadar askıya alınmalıdır.”
