İktidar blokunun bu kadar görev verdiği, misyon yüklediği Hayrettin Karaman’ın milyonlarca Aleviye yönelik kin ve nefret dolu, bölücü ve hedefe koyucu sözlerine sessiz kalmalarının ikinci nedeni ise “aynı zihniyeti” paylaşıyor olmalarıdır! Çünkü bu zihniyet her alanda çifte standarttan beslenir; Bu zihniyet için “şehitmiş, vatanmış, ülkenin bekasıymış” işlerine geldiğinde anlamlı, gelmediğinde anlamsızdır, tıpkı inanç özgürlüğü gibi, eşit yurttaşlık gibi…
Tersi olsaydı, iktidar Hayrettin Karaman’ı da kamuoyu önünde mahkum eder, Hayrettin Karaman’ın uzunca bir süredir “yüz ünlü yalan“ arasına giren “beni yanlış anladınız, benim de Alevi dostlarım var“ yalanına itibar etmez, hakkında hemen nefret suçundan dava açardı. Ancak, “Alevilerin katli vaciptir” diyen Şeyhülislam Ebusuut Efendi’yi “örnek insan, büyük alim” diye gösteren Erdoğan’ın “Alevi bir gençle Sünni bir kız evlenemez” fetvasına tavır alması düşünülemeyeceği için Alevilere yönelik hakarete cezai ve maddi yaptırım uygulanmadığı, kamuya açık alanlarda bu iftiralar, hakaretler teşhir edilmediği için hakaret edenlerin yalnızca ismi değişiyor, hakaretler ise devam ediyor. Üstelik Alevilerin hiç bir sorumluluğu olmayan bu gerçek bir“ Alevi sorunu“ olarak sunuluyor…
Çok açık yazmak gerekir; Ortadaki sorun bir “Alevi sorunu” değildir! Hayrettin Karaman şahsında cisimleşen ama çok geniş bir alıcısı olan bu “sorun“ asıl olarak bir “Sünni sorunudur”. Çünkü Alevilerin talepleri dahil, bizim coğrafyada Alevilerin yarattığı bir tek sorun yoktur. Ortadaki bütün sorunlar, inkar, nefret, kendine benzetme çabası üzerine oturan Sünni egemen zihniyetin kendi yarattığı sorunlardır. Eşit yurttaşlık hakkı da, Cemevi statüsü de, zorunlu din dersleri uygulaması da, Madımak katliamı da sistem tarafından yaratılmış ve uygulamaya sokulmuş gerçeklerdir!
Nitekim bu zihniyet, ancak toplumu bölerek ve düşmanlaştırarak gücünü koruduğunu bildiği için kendi yarttığı sorunu, yine kendi yarattığı ve yaydığı yalanları, iftiraları bilerek, isteyerek ve planlayarak devreye sokar. Yani Şeyhülislam Ebu Suut Efendilerden bu yana, 600 yıldır yaydıkları“Alevinin kestiği yenmez, kapısının önünden geçilmez, kız verilmez“ ve “Mum söndü“ iftiralar tesadüfen ortaya çıkmaz! Yaygın kanaatin ve algının aksine “cahillerden başlayarak“ aşağıdan yukarıya çıkmaz, “alimlerden başlayarak“ yukarıdan aşağıya yayılır, hem de devletin en tepesinden, dün Şeyhülislamlık makamından bugün de Diyanet ve bilimum tarikat tarafından!
Bütün bunları yan yana düşündüğümüzde Hayrettin Karaman’ın söylediklerinin maalesef “yeni“ olmadığını Hayretin Karaman‘ın da “yalnız“ olmadığını ve bilerek görmezden gelindiğini görürüz. Tersi olsa, Cumhurbaşkanı, Adalet Bakanı ve tabi İçişleri Bakanı ortalığı “yıkardı“!
Bu yaklaşıma itiraz eden bir yaklaşım olsa, yapılması gereken bellidir: Hayrettin Karaman’a hemen nefret ve bölücülük suçundan dava açmak, hem bu zihniyeti hem de bu zihniyetinin bir yansıması olan “İslam’da cami ve mescit dışında başka bir ibadethane yoktur“ diye Yargıtay’a “bilirkişi“ olarak görüş bildiren Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yaklaşımını kamuoyu önünde mahkum etmektir!
Böyle bir yaklaşım olsa, Türkiye’de sistem, Anayasa’da yer alan “eşit yurttaşlık” kavramını sokağa, dini de devletin kurumsal yapısı dışına taşır, laikliğe hayat hakkı tanır ve ortada “Alevi sorunu” diye bir sorun kalmaz! İşte o zaman, hem Hayrettin Karaman gibilerin esamesi okunmaz hem de 16 Yüzyıldan bu yana devam eden “Sünnileştirilmiş bir Alevilik” yaratma sevdası da biter. Olması gereken budur!