Farklı türde bir Sendikalar Federasyonu

Rusya‘nın Ukrayna’ya başlattığı askeri operasyonu üçüncü ayı doldurmak üzere. TELE1’in yolu bir kez daha Lugansk’a düştü.  Sendikalar Federasyon Başkanı İgor Nikolayeviç Ryabuşkin, TELE1 Ukrayna Muhabiri Okay Deprem’e bölgenin son durumunu değerlendirdi.

Rusya’nın en başta Donbass’ı, bölgede yaşayan Ruslar ve Rusça konuşan nüfusu savunmak üzere Ukrayna’ya karşı başlattığı askeri harekât neredeyse üçüncü ayını doldurmak üzereyken bir kez daha yolumuz Lugansk’a düşüyor. Coğrafi ve tarihi bir adlandırma olan Donbass’ın iki yarısından birisi niteliğindeki Lugansk Halk Cumhuriyeti’nin (LHC) aynı adlı başkentindeyiz. Hatırlanacağı gibi; sekiz seneye yakın de facto ve tek taraflı bağımsız ufak bir devlet olarak varlığını korumayı başaran LHC, 20 Şubat tarihi itibariyle Rusya Federasyonu tarafından resmen tanınmıştı ve hemen akabinde de bir dizi devlet, LHC’yi tanıyacaklarını ilan etmişti. Düne kadar bir buçuk milyondan az bir nüfusu barındıran LHC, Ukrayna dönemindeki Lugansk Vilayeti’nin yüzde 30 ila 35’i arasında bir alanda egemendi.

Şimdilerde ise bu oran Rus + Lugansk + Kozak ve Çeçen silahlı birliklerinin son üç aydır kuzeye doğru yaptıkları genel atak neticesinde yüzde 90-95’ler seviyesine çıktı. Dolayısıyla LHC yönetiminin şu anda hâkim hale geldiği ve eski vilayetin sınırları bünyesindeki alanın ezici çoğunluğunu kaplayan yörede iki milyon civarında insanın yaşadığı öngörülüyor.

LHC’NİN EN KRİTİK KURUMLARININ BAŞINDA “SENDİKALAR FEDERASYONU” GELİYOR

LHC’nin, mevcudiyetinin başlangıcından itibaren en merkezi ve kritik kurumlarının başında “Sendikalar Federasyonu” geliyor. Düne kadar yüz yetmiş bini aşkın üyesi bulunan kurum, cumhuriyetin doğal sınırlarına doğru genişlemesiyle birlikte bu sayıyı en az bir buçuğa katlayacak gibi gözüküyor. Savaşın nabzını tutmak ve bölge gerçekliğini bu kez de sendikalar Federasyonu’nun prizmasından görmek için kuruluşun başındaki isim İgor Nikolayeviç Ryabuşkin ile görüşüyoruz. Son üç aydır LHC’nin Ukrayna tarafından geri alınan kuzey bölgelerinin sakinlerinin federasyonlarına entegre olmaları genel konusu ile başlıyorum. Eski Lugansk İli’nin kuzey taraflarının geleneksel olarak daha çok tarım ve hayvancılık sahası olduğunu, dolayısıyla sendikalarına bu sahadan, bir de örgün eğitim alanından kitlesel katılımlar olacağını belirtiyor. Eğitim demişken konu buraya evriliyor ve Ryabuşkin, 2014 – 2022 arasında burada Kiev Rejimi’nin okullarda ne türden bir müfredat okuttuğunu anlatmaya başlıyor. LHC’den “Rusya’nın işgal ettiği bölgeler” olarak bahsedildiğini, 2. Dünya Savaşı’nda faşist Alman Nazileriyle işbirliği yapan Stepan Bandera’nın “ulusal kahraman” olarak tasvir edildiğini ekliyor. Bundan dolayı tüm tarih ders kitaplarının yakında baştan aşağı değiştirileceğine işaret ediyor. Lugansk’ta Pandemiden dolayı epeydir devam eden uzaktan eğitim şimdilerde de savaş gündeminden dolayı zorunlu olarak uzatılmış durumda. Gene, pek çok erkek öğretmenin de “seferberlik” kapsamında askere alınmış olmasının da bu durumu güçlendirdiğini söylüyor federasyon başkanı.

LUGANSK HALK CUMHURİYETİ AĞIR SANAYİ İŞÇİLERİNİN YÜZDE DOKSANI SENDİKALI

İgor Nikolayeviç ile sohbetimizi eğitim-öğretim alanında derinleştirirken, Ukrayna Devlet Başkanı Vladimir Zelenski’nin, LHC’ye dâhil olan yeni yerleşim birimlerinde öğretmenlerin görevlerini sürdürmeleri durumunda haklarında soruşturma açılacağına ve de ağır şekilde cezalandırılacaklarına dair genelgesinin olduğunu, bu temel sebepten dolayı pek çok eğitim emekçisinin korktuğundan ötürü görev yerlerine dönemediğinin altını çiziyor. Bir ara, LHC’ye katılan eyaletin kuzey bölgesinin ne kadarlık bir nüfusu ağırladığını soruyorum.

“Kuzey Lugansk”tan çok sayıda kişinin Ukrayna’nın iç taraflarına doğru göç ettiğine işaret eden Ryabuşkin bundan kaynaklı olarak federasyonlarına hangi sahada ne sayıda katılım olacağını henüz öngöremediklerini vurguluyor. Bu noktada, tekel konumundaki federasyonlarının üyelik mevzuatını merak ederek, devlet işletmeleri ve kamu çalışanlarının otomatikman mı üye oldukları şeklindeki sualimi, “Hayır, herkes, her çalışan son tahlilde kendi özgür iradesi ve kararı ile sendikaya üye oluyor” diye yanıtlıyor. Bu arada, ağır sanayi işçilerinin aşağı yukarı yüzde 90’ının sendikalı olduğunu aktarıyor federasyon başkanı.

FEDERASYONUNUN BİRKAÇ AYDIR ÖNCELİKLİ GÜNDEMİ İNSANİ YARDIM MALZEMELERİ

Bu denli, her açıdan ve her sahada aktif bir sendika federasyonunun başat işlevinin yanı sıra başka hangi alanlarda faaliyet yürüttüğü sorumu yöneltiyorum İgor Nikolayeviç’e. Özellikle, devam eden yoğun savaş sürecinde elzem olan ve Rusya’dan temin edilen insani yardım maddelerinin dağıtımında aktif bir rol üstlendiklerini söylüyor başkan. Bilhassa Rusya Federasyonu sendikaları ile bu konuda organik bir ilişki içinde olduklarını ifade ediyor. Söz, farklı vesilelerle yeniden ve yeniden Lugansk’ın yereldeki moda tabirle “kurtarılmış alanları”na gelirken, 2022’ye kadar o kesimlerde sendikalaşma oranı ve yaygınlığını soruyorum federasyon başkanına. Ryabuşkin bu soruma cevaben şunları dile getiriyor: “O tarafta da düne kadar pekâlâ farklı türde sendikalar vardı, yine kuzey kesiminde de bizdeki gibi bir üst – çatı organizasyonu bulunuyordu. Şimdi bütün bu sendikalar Lugansk Sendikalar Federasyonu’na geçmeye hazırlanıyor”. Devamında ise Lugansk İli’nin kuzeyinden en az elli bin yeni üye beklediklerini sözlerine ekliyor.

LUGANSK’TAKİ YURTLARA ŞİMDİYE KADAR BİNLERCE YEREL MÜLTECİ YERLEŞTİRİLMİŞ

Biraz da kendisinin geçmişinden bahsederken, eskiden bir maden işçisi olduğunu ve bir ara da uzak gemi kaptanlığı yaptığı kişisel bilgisini paylaşıyor benimle İgor Nikolayeviç. “Peki şu anda sendika federasyonunuz ne derece aktif, ne ölçüde tam teşekküllü çalışıyor” şeklindeki soruma, son süreçte temel gündemlerinin geniş kitlelere, özellikle de mültecilere insani yardım malzemelerinin intikal etmesi olduğunun altını çiziyor. Tam da bu esnada, yakın zamanda muharebelerin meydana geldiği Lugansk’ın kuzeyinden, başkent başta olmak üzere LHC’nin güneyine, içlerine ne kadar mülteci geldiğini merak ettiğimde, kesin sayıyı vermenin çok zor olduğunu, çünkü sürekli olarak gelenler ve ayrılanlar olduğunu fakat bu sayının binlerle ölçülebileceğini söylüyor. Yerel mülteciler Lugansk’ta genellikle yurtlara yerleştirilirken, geçici olarak ise Trotskiy, Starobelsk ve Nikolayevka gibi ufak köy ve kasabalarda toplanıp buralarda kurulmuş olan çadır kentlerde ağırlanıyorlarmış.

UKRAYNA BİRLİKLERİ ENDÜSTRİYEL TESİSLERDE KONUŞLANIYOR VE BURALARI MAYINLIYOR

Kimisi yakın zamanda, kimisi ise halen çok yoğun çatışmalara ev sahipliği yapan Rubejnoye, Lisiçansk ve Severodonetsk kentlerinde 24 Şubat öncesine kadar ne kadar bir nüfusun yaşamakta olduğu biçimindeki soruma, “artı – eksi tahminen iki yüz elli bin” cevabını veriyor federasyon başkanı. Bu arada Severodonetsk ve Lisiçansk’tan halen doğru dürüst ve sistemli bir insani koridor açılamadığını çünkü Ukrayna birliklerinin, özellikle de Neo-Nazi askeri taburlarının aynen Mariupol şehrinde yaptıklarına benzer şekilde, sivil nüfusu fiilen esir almak suretiyle onları “canlı kalkan” olarak kullanmakta olduklarına dikkat çekiyor İgor Nikolayeviç. Öte yandan söz konusu faşist askeri yapılanmaların konuşlanmak ve hatta gizlenmek üzere sanayi tesislerini, endüstriyel kompleksleri hedef aldığını kaydeden Ryabuşkin, bu yüzden sayısız hafif ve orta ölçekli tesisin çok ciddi derecede hasar gördüğünü ve zarar görmeye de devam ettiğini ilave ediyor. Gene bununla bağlantılı olarak, Ukrayna Ordusu’nun buralara ve etraflarına yoğun olarak mayın döşediğini, bunun en çarpıcı örneğinin ise Sçastiye Kasabası’ndaki “Isıtma – Elektrik Santrali” olduğunu not düşüyor.

 

Rusya: Finlandiya NATO’ya girerse tepkimiz sürpriz olacak